دست پیچیده ترین ناحیه اندام فوقانی در ساختار آن است. این استخوان از تعداد زیادی استخوان تشکیل شده است که از نزدیک در کنار هم قرار گرفته اند. استخوان ها از طریق 30 مفصل مختلف - اینترفالانژیال، متاکارپوفالانژیال، کارپومتاکارپال و رادیوکارپال به هم متصل می شوند.
طبق آمار، دست‌ها بیشتر از هر قسمت دیگری از بدن آسیب می‌بینند. بر اساس منابع مختلف، آسیب‌های مختلف بین 30 تا 50 درصد از کل آسیب‌های سیستم اسکلتی عضلانی را تشکیل می‌دهند و تمایلی به کاهش ندارند.
بنابراین، از همه علل درد در انگشتان دست، اصلی ترین آن ضربه است. در رتبه دوم از نظر شیوع بیماری های بافت همبند - آرتریت روماتوئید، اسکلرودرمی سیستمیک و لوپوس اریتماتوز، پسوریازیس قرار دارند. خیلی کمتر، درد در مفاصل انگشتان به دلیل نقض فرآیندهای متابولیک در نقرس، آرتروز است.
علائم
علائم صدمات غیر تروماتیک که ممکن است نشان دهنده وجود آسیب شناسی مفصل باشد عبارتند از:
- سندرم درد که دائمی یا مواج است.
- درد هنگام فشار دادن و خم کردن انگشتان؛
- تورم و قرمزی پوست روی مفاصل؛
- سفتی، سفتی در حین حرکات؛
- بدتر شدن مهارت های حرکتی خوب؛
- در حین خم شدن انگشتان، قلقلک، ترق و ترق زدن.
- تشکیل گره های زیر جلدی، بدون درد در لمس؛
- ضخیم شدن پوست در چین ها؛
- تغییر در پیکربندی مفاصل؛
- افزایش دمای بدن
روماتیسم مفصلی
آرتریت با منشاء روماتوئید اغلب انگشتان دست و به طور همزمان در دست راست و چپ را درگیر می کند. این بیماری سیستمیک با نقص در سیستم ایمنی مشخص می شود که در آن لنفوسیت های T شروع به حمله به سلول های خود می کنند. سلول های غشای سینوویال پوشاننده کپسول مفصلی از داخل به طور فعال فاکتورهای روماتوئیدی تولید می کنند: آنتی بادی های پاتولوژیک مولکول های پروتئین محافظ هستند.
در مرحله بعد، فاکتورهای روماتوئید وارد جریان خون شده و به آنتی بادی های طبیعی متصل می شوند. در نتیجه کمپلکس های ایمنی تشکیل می شوند که روی رگ ها و بافت ها می نشینند. آنها توسط سلول های سیستم ایمنی - نوتروفیل ها و فاگوسیت ها جذب می شوند و موادی را آزاد می کنند که به ساختارهای اطراف آسیب می زند.
مشخص است که التهاب در آرتریت روماتوئید به این ترتیب ایجاد می شود. با این حال، دانشمندان نتوانسته اند علت این روند را تعیین کنند. بر اساس آخرین تحقیقات در این زمینه، مقصر آسیب بافت همبند سیتوکین ها هستند - سلول های ایمنی سیگنال دهنده. متخصصان ژاپنی به این نتیجه رسیدند که مطالعه این نوع سلول به یافتن یک روش درمانی موثر کمک می کند.
در آرتریت روماتوئید، هر انگشتی ممکن است آسیب ببیند - انگشت اشاره، وسط، حلقه یا انگشت کوچک، اما ضایعه همیشه دو طرفه خواهد بود. اگر یک یا چند انگشت دست چپ بیمار شود، همان انگشتان دست راست تقریباً بلافاصله شروع به درد می کنند.
فالانژها در ناحیه مفاصل متورم و قرمز می شوند، به دلیل تجمع مایع، به خصوص در صبح به خوبی خم نمی شوند. سفتی صبحگاهی می تواند تا 1 ساعت طول بکشد. با گذشت زمان، پیشرفت آرتریت منجر به جایگزینی بافت غضروف صاف با ساختار فیبری می‌شود که باعث اختلال در حرکت آزاد استخوان‌ها در مفصل می‌شود.
به تدریج، مفاصل تغییر شکل می دهند، به دلیل تغییر در موقعیت عناصر مفصلی، درد تشدید می شود. با یک دوره طولانی بیماری، تشکیلات کوچک بدون درد در نزدیکی مفاصل در پشت دست ظاهر می شود - ندول های روماتوئید.
آرتریت پسوریاتیک
علائم این بیماری می تواند شبیه آرتریت روماتوئید باشد و در پس زمینه یک آسیب شناسی پوستی - پسوریازیس رخ دهد. در اکثریت قریب به اتفاق موارد، ابتدا بثورات پوستی ظاهر می شود و پس از مدتی مفاصل انگشتان آسیب می بیند.
تظاهرات همزمان ضایعات پوستی و مفصلی نیز امکان پذیر است؛ در 20 نفر از هر صد بیمار، مفاصل زودتر شروع به درد می کنند. علت بروز پسوریازیس ناشناخته است. احتمالاً می تواند توسط یک استعداد ژنتیکی، نقص در عملکرد سیستم ایمنی و عفونت ها تحریک شود. میانگین سنی بیماران 40 سال است.
آرتریت پسوریاتیک می تواند مانند آرتریت روماتوئید با ضعف و بی حالی عمومی شروع شود یا به طور غیرمنتظره ای با احساس درد شدید تظاهر کند. نه تنها انگشتان دست، بلکه مفاصل کوچک پاها، زانوها و شانه ها نیز می توانند درگیر شوند. درگیری در فرآیند پاتولوژیک می تواند هم یک طرفه و هم متقارن باشد.
سندرم درد در شب و در هنگام استراحت بیشتر مشخص می شود. در صبح سفتی وجود دارد، در طول روز و با حرکات درد کاهش می یابد. اغلب، یک ضایعه در یک طرف وجود دارد - در سمت چپ یا در سمت راست، و، به عنوان یک قاعده، نه یک، بلکه 2-4 مفصل (اولیگوآرتریت) آسیب می بیند.
پس از استراحت طولانی، انگشتان بسیار متورم می شوند و مانند سوسیس می شوند، تاندون های عضلات فلکسور ملتهب می شوند، پوست روی مفاصل رنگ مایل به آبی ارغوانی پیدا می کند. علائم زیر نشان دهنده وجود پسوریازیس و آرتریت پسوریاتیک است:
- لکه های قرمز یا صورتی پوسته پوسته روی سر، آرنج، زانو و ران - آنها می توانند تک باشند یا ناحیه وسیعی از پوست را بپوشانند.
- حفره های مشخصه روی پوست دست، شبیه آبله، رنگدانه روی انگشتان دست یا پا.
- پلاک های پسوریاتیک پرخون، ادم و ممکن است خارش داشته باشند.
- درد مفاصل دائمی است و در طول روز از بین نمی رود.
- تحرک و عملکرد دست به طور قابل توجهی کاهش می یابد.
شکل آرتروپاتیک پسوریازیس یکی از شدیدترین آنهاست. معمولا تغییر شکل مفاصل مشاهده نمی شود، اما اگر این اتفاق بیفتد، در این صورت جوش خوردن سطوح مفصلی استخوان ها (آنکیلوز) منتفی نیست.
خطر این بیماری این است که مفاصل بزرگ و ستون فقرات به تدریج درگیر فرآیند پاتولوژیک می شوند. پوکی استخوان ایجاد می شود، مفاصل تخریب می شوند، بنابراین آرتریت پسوریاتیک اغلب منجر به ناتوانی می شود.
آرتروز
با آرتروز، روند تشکیل بافت غضروفی که سطوح مفصلی استخوان ها را می پوشاند مختل می شود. این توسط عوامل خارجی و داخلی - صدمات، فعالیت بدنی بالا، استعداد ارثی و اختلالات متابولیک تسهیل می شود.
بسته به علت، آرتروز می تواند اولیه و ثانویه باشد که در پس زمینه یک بیماری غدد درون ریز یا متابولیک ایجاد می شود. بیشتر اوقات، آرتروز مفاصل بزرگ اندام تحتانی - زانو، لگن و مچ پا - را تحت تأثیر قرار می دهد زیرا آنها بار اصلی را هنگام راه رفتن و ایستادن تحمل می کنند. اندام های فوقانی بسیار کمتر تحت تأثیر قرار می گیرند.
هنگامی که انگشتان به دلیل فعالیت بدنی طولانی مدت صدمه می بینند و پس از استراحت درد از بین می رود، توسعه آرتروز مستثنی نیست.
با گذشت زمان، علائم دیگری ظاهر می شود:
- افزایش درد هنگام فشردن مشت یا فشار دادن انگشتان؛
- افزایش اندازه مفصل بیمار؛
- سفتی در صبح، نیاز به "توسعه" انگشتان برای 10-15 دقیقه یا بیشتر.
- ترق زدن مشخصه هنگام خم کردن انگشتان.
استئوآرتریت به کندی ایجاد می شود و ممکن است برای چندین سال یا حتی دهه ها نگرانی زیادی ایجاد نکند. با این حال، در برخی موارد، افزایش سریع علائم و وخامت شدید وضعیت وجود دارد. اگر در ابتدا درد فقط در حین ورزش رخ دهد، بعداً حتی پس از استراحت نیز از بین نمی رود.
به دلیل رشد حاشیه ای استخوان هایی که مفاصل را تشکیل می دهند، تشکیلات صنوبری مشخص ظاهر می شوند. نزدیک به کف دست، در مفاصل فالانژیال پروگزیمال، ندول های بوچارت تشکیل می شوند. در کنار مفاصل بین فالانژیال دیستال که در نزدیکی ناخن ها قرار دارند، ندول های هبردن قرار دارند.
رباط تنگ کننده
لیگامنتیت تنگی دستگاه رباط تاندون دست را تحت تأثیر قرار می دهد و با انسداد یکی از انگشتان در حالت خم شدن یا اکستنشن ظاهر می شود. فرآیند پاتولوژیک ناشی از اضافه بار یا فشار بیش از حد بر روی ناحیه رباط است، بنابراین این بیماری در بین افرادی که به کار دستی مشغول هستند - سازندگان، جوشکاران، خیاطان و کارگران آشپزخانه رخ می دهد. در کودکان، رباط تنگی بسیار نادر است و فقط شست را درگیر می کند.
علامت اصلی بیماری "پریدن" انگشت در حین اکستنشن است که با یک کلیک همراه است. در آینده، "snap" ناپدید می شود و انگشت بی حرکت می ماند و به یک انقباض خمشی یا اکستانسور تبدیل می شود.
در مراحل اولیه، درد هنگام فشار دادن کف دست در پایه انگشت و مشکل در خم شدن / اکستنشن، به خصوص در صبح مشخص می شود. با یک دوره طولانی رباط، می توانید انگشت خود را فقط با کمک دست دیگر حرکت دهید و پس از "فشار دادن" دردی وجود دارد که نه تنها به کف دست، بلکه به ساعد نیز گسترش می یابد.
با کدام دکتر تماس بگیریم
برای درد انگشتان، ابتدا می توانید با یک درمانگر تماس بگیرید که در صورت لزوم شما را به یک متخصص باریک - تروماتولوژیست، روماتولوژیست، هماتولوژیست، متخصص مغز و اعصاب یا جراح ارجاع می دهد. برای تشخیص از روش های تحقیقاتی بالینی، پرتودرمانی و آزمایشگاهی استفاده می شود.
برای پی بردن به علت درد، زایمان (گرفتن شرح حال) و معاینه فیزیکی انجام می شود و پس از آن رادیوگرافی یا توموگرافی، آزمایش خون و ادرار تجویز می شود.
رفتار
نحوه درمان و اقدامات بعدی به نتایج معاینه بستگی دارد. وظیفه شماره 1 تسکین درد و التهاب است: برای این، داروهایی از گروه NSAID تجویز می شود - داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی. در حال حاضر، بیشتر و بیشتر از ابزارهای نسل جدید، NSAID های اقدام انتخابی استفاده می شود.
NSAID های انتخابی به صورت انتخابی عمل می کنند و اثرات سمی کمتری بر بدن دارند، می توان آنها را برای مدت طولانی مصرف کرد. اگر سندرم درد متوسط یا خفیف باشد، از عوامل موضعی استفاده می شود - پمادها و ژل های ضد التهابی.
درمان آرتریت روماتوئید شامل محصولات پایه و بیولوژیکی، هورمون های استروئیدی است. این داروها سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کنند و در نتیجه شدت فرآیند التهابی را کاهش می دهند.
در صورت درد مفاصل در زمینه آرتریت پسوریاتیک، همان داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی تجویز می شود. روش هایی مانند پلاسمافرزیس، هموسورپشن و فتوشیمی درمانی برای کاهش فعالیت بیماری، طولانی شدن دوره بهبودی و کوتاه کردن مدت درمان دارویی استفاده می شود.
نحوه درمان آرتروز مفاصل بستگی به مرحله بیماری دارد. در مراحل 1-2، می توان با مصرف غضروف ها به طور قابل توجهی سرعت تخریب غضروف را کاهش داد. فیزیوتراپی موثر است، که اثر داروها را افزایش می دهد و فرآیندهای بهبودی را تحریک می کند.
برای درمان آرتروز می توان موارد زیر را تجویز کرد:
- مغناطیس درمانی؛
- الکتروفورز؛
- لیزر؛
- سونوگرافی؛
- کرایوتراپی - قرار گرفتن در معرض مفاصل با نیتروژن مایع؛
- بالنیوتراپی - حمام با آب معدنی؛
- هیرودوتراپی - در طول درمان با زالو، موادی که باعث بازسازی غضروف می شوند (هیرودین، ویتامین ها و هورمون ها) وارد مفصل می شوند.
تاکتیک های درمانی برای رباط تنگی با در نظر گرفتن مرحله، وجود عوامل تحریک کننده و سن بیمار تعیین می شود. اگر آسیب به رباط ها حداقل باشد، توصیه می شود بار روی دست را کاهش دهید، در صورت لزوم، دست را با ارتز یا آتل ثابت کنید. برای درد، داروهای ضد التهابی و الکتروفورز با هیالورونیداز تجویز می شود.
درمان مرحله دوم با روش های محافظه کارانه شروع می شود. عدم تاثیر برای چندین ماه نشانه ای برای جراحی برای برش رباط آسیب دیده است. در بیماران مبتلا به مرحله سوم، درمان محافظه کارانه بسیار به ندرت انجام می شود، در بیشتر موارد جراحی طبق برنامه ریزی انجام می شود.
مرجع: با توجه به خطر بالای عود، تغییر حرفه در صورت ایجاد بار روی دست بسیار مهم است.
داروهای مردمی
داروهای تهیه شده طبق دستور العمل های عامیانه نمی توانند روش اصلی درمان باشند، زیرا به اندازه کافی موثر نیستند. با این حال، به عنوان یک درمان اضافی، چنین داروهایی به تسکین درد و افزایش اثر داروها کمک می کند.
چند برگ بو را با سوزن های عرعر مخلوط کنید، کمی کره به آن اضافه کنید و دست های خود را با پماد حاصل ماساژ دهید.
در شب، می توانید کمپرسی از گچ خرد شده، کفیر، شیر پخته تخمیر شده یا بلغور جو دوسر آب پز درست کنید.
برای کمپرس از سیب زمینی سبز استفاده می شود که باید مستقیماً در پوست در چرخ گوشت یا رنده خرد شود. سپس کوفته سیب زمینی را در آب داغ فرو کنید و تا 39-40 درجه گرم کنید. پس از آن، آن را در یک کیسه کتان قرار دهید و به مدت نیم ساعت روی مفاصل دردناک بمالید. این روش را می توان چندین بار در روز انجام داد.
استفاده از پارافین به خوبی درد را تسکین می دهد، اگر دستان خود را به مدت 10 دقیقه در پارافین آب شده قرار دهید و سپس آنها را به مدت 15 تا 20 دقیقه در هر جوشانده گیاهی نگه دارید. شما نمی توانید از سوختگی بترسید، زیرا پارافین در دمای بیش از 65 درجه ذوب می شود. برای رسیدن به اثر، 2-3 برنامه در هفته کافی است.
کمپرس با Bischofite به تسریع بهبود بافت کمک می کند. این ماده معدنی طبیعی به دلیل ترکیبات خود، درد و التهاب را تسکین می دهد، تحرک مفاصل را بازیابی می کند. استفاده منظم از Bishofit تون عضلات و بافت های همبند را حفظ می کند.
کمپرس با Bischofite توصیه می شود به شرح زیر انجام شود: مفاصل را با یک پد حرارتی گرم کنید یا آنها را در یک حمام گرم نگه دارید، سپس Bischofite را که قبلا با آب 1: 1 رقیق شده بود، به پوست دست بمالید. مالش باید چند دقیقه ادامه یابد و پس از آن یک پارچه یا گاز آغشته به محلول روی محل درد اعمال شود. از بالا، کمپرس با پلی اتیلن پوشیده شده و عایق شده است. کمپرس با Bischofite در شب انجام می شود، در صبح دست ها به طور کامل با آب گرم شسته می شوند. این روش یک روز در میان به مدت سه هفته انجام می شود.
مرجع: کمپرس با Bischofite را می توان به طور همزمان روی بیش از سه مفصل قرار داد.
مهم ترین
برای جلوگیری یا کاهش شدت دردی که قبلاً ظاهر شده است، باید برس ها را گرم نگه دارید و آنها را در معرض هیپوترمی قرار ندهید. کارهایی که نیاز به انجام همان نوع حرکات دارند بهتر است به صورت متناوب انجام شوند و در هنگام استفاده از ابزارهای لرزاننده از دستکش استفاده کنید و با دست دیگر برس کار را حمایت کنید. هنگام بلند کردن و حمل بارهای سنگین، وزن بار باید به طور مساوی روی هر دو اندام تقسیم شود. همچنین می توانید با کمک تغذیه مناسب مفاصل سالم خود را حفظ کنید که باید حاوی غذاهای حاوی کلسیم و اسیدهای چرب امگا 3 باشد.